Бодол

''Амархан гомддог шигээ амархан уучилдаг бол сайхан мэт гэхдээ гомдох нь улам л ихсэх байх эмтэрсэн бүхнийг наасан ч ором нь үлдэдгийн адил сэтгэл сайхан хэвээр бна гэж үү!''
Миний гомдох нь маш бага надад муу зүйл хийлээ ч -Яагаад? гэх асуултыг өөртөө бас түүнд тавина. Надад буруу алга бол түүнд гомдож эхлэн гэхдээ би өөрөөсөө бурууг эцсийн хүртэл хайна. Гомдолтой харцаар олон хүнийг хармааргүй байна. Учир нь гомдол бол сэтгэлийн тайван бус байдал үүнээс болж би бухимдана анхаарал сарнина асуудлууд гарж ирнэ. Өөрийн бие гэхээс илүү өөрийн бодол сэтгэл санааг тогтвортой байлгахыг хичээдэг хүний хувьд өөрөөс алдааг хайж олсон алдаандаа шаналах биш засах гэж тэмүүлэх нь илүү амар мөн сайхан байдаг. Тайван замыг л үргэлж эрэлхийлэх нь хамгийн зөв шийдвэр гэсэн зарчимт бодлоор өөрийгөө чиглүүлэх хэрэгтэй гэж бодно. Гэсэн хэдий ч сэтгэл эмтэрч урам хугарсаар


Comments